چرا با شنیدن نام «قائم» از جا بر می‌خیزیم؟
حاجی حسین طبرسی نوری رحمت الله علیه می‌نویسد: در خبری از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است: «روزی در مجلس امام صادق علیه‌السلام نام مبارک حضرت مهدی علیه‌السلام برده شد، امام صادق علیه‌السلام به جهت تعظیم و احترام از جای برخاست.»1
و نیز در روایت آمده که دعبل خزاعی بعد از آن که ابیاتی راجع به حضرت مهدی علیه‌السلام نزد امام رضا علیه‌السلام قرائت کرد، حضرت از جای برخاست... .2
میرزای نوری رحمت الله علیه می‌گوید: وقتی نام حضرت حجّة بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف در مجلس امام رضا علیه‌السلام برده شد، آن حضرت از جای برخاست و دو دست مبارکش را روی سر گذاشت و فرمود: «اللّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ».3
از امام صادق علیه‌السلام سوال شد: چرا هنگام شنیدن نام امام زمان علیه‌السلام از جای خود بر می‌خیزیم؟ حضرت فرمود: چون غیبت حضرت مهدی علیه‌السلام طولانی است. و امام از شدّت محبّتی که به دوستان خود دارد هر زمانی که شخصی او را یاد کند نگاهی به او می‌نماید و سزاوار است که یادکننده به جهت احترام و تعظیم، از جای خود برخیزد. هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می‌کند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی تعجیل فرج ایشان را بخواهد.4
پاورقی
1. نجم الثاقب، صفحه 444.
2. منتخب الاثر، صفحه 505.
3. منتخب الاثر، صفحه 505.
4. منتخب الاثر، صفحه 505.
منبع
رضوانی، علی‌اصغر، مردم می‌پرسند! پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (عج)، عطر عترت، 1389.
