آیا ظهور حضرت مهدی علیه السلام با سیمایی جوان در عین کهن سالی، در روایات اسلامی صحت دارد؟

پاسخ اجمالی
بنا به تصریح روایات اسلامی، امام مهدی علیه السلام به هنگام ظهور و قیام، دارای سیمایی جوان در عین کهن سالی هستند و جوان زیستی از ویژگی ها و امتیازات آن ابرمرد الهی و رهبر آسمانی است. 
پاسخ تفصیلی
اکنون به سه نمونه از روایات جوان زیستی امام مهدی علیه السلام در منابع معتبر اسلامی اشاره می کنیم:
1. امام حسن مجتبی علیه السلام در ضمن روایتی جامع پیرامون ویژگی های حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف چنین می فرمایند:
«...ذَلِكَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ أَخِي الْحُسَيْنِ ابْنِ سَيِّدَةِ الْإِمَاءِ يُطِيلُ اللَّهُ عُمُرَهُ فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يُظْهِرُهُ بِقُدْرَتِهِ فِي صُورَةِ شَابٍّ دُونَ أَرْبَعِينَ سَنَةً ذَلِكَ لِيُعْلَمَ‌ أَنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ»1
«... او نهمین نسل از فرزندان برادرم حسین علیه السلام است؛ فرزند بانوی کنیزان عالم. خداوند عمر او را در غیبتش طولانی می گرداند. سپس با قدرت خویش او را در سیمای جوانی کمتر از 40 سال ظاهر می فرماید. این از آن روست تا همه بدانند خداوند بر هر کاری تواناست.»1
2. اباصلت هروی می گوید: از امام علی بن موسی الرضا علیه السلام پرسیدم که نشانه های قائم شما در هنگام قیامش چیست؟ آن حضرت فرمودند:
« عَلَامَتُهُ اَنْ يَكُونَ شَيْخَ السِنِّ شَابَّ الْمَنْظَرِ حَتَّى اِنَّ النَّاظِرَ اِلَيْهِ لَيَحْسَبُهُ ابْنَ اَرْبَعِينَ سَنَةً اَوْ دُونَهَا وَ اِنَّ مِنْ عَلَامَتِهِ اَنْ لَا يَهْرَمَ بِمُرُورِ الْاَيَّامِ وَ اللَّيَالِى عَلَيْهِ حَتّى يَأْتِىَ اَجَلُهُ »2
« نشانه او آن است که سن و سال پیران و سیمای جوانان را دارد؛ طوری که هر کس او را ببیند، او را 40 ساله یا کمتر می پندارد. نیز از علامت های او این است که گذشت زمان در او اثر نکند و تا فرا رسیدن اجل، آثار پیری در او ظاهر نشود.»2
3. رَیّان بْن صَلْت نیز نقل می کند که روزی خدمت امام هشتم علیه السلام شرفیاب شدم و عرضه داشتم: آیا شما صاحب این امر هستید( یعنی آیا امر امامت و رهبری امت و اصلاح ملت به دست شماست)؟ حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
« عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ الصَّلْتِ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا علیه السلام أَنْتَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ أَنَا صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَکِنِّی لَسْتُ بِالَّذِی أَمْلَأُهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ کَیْفَ أَکُونُ ذَاکَ عَلَی مَا تَرَی مِنْ ضَعْفِ بَدَنِی وَ إِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِی إِذَا خَرَجَ کَانَ فِی سِنِّ الشُّیُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ قَوِیّاً فِی بَدَنِهِ حَتَّی لَوْ مَدَّ یَدَهُ إِلَی أَعْظَمِ شَجَرَهٍ عَلَی وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَیْنَ الْجِبَالِ لَتَدَکْدَکَتْ صُخُورُهَا یَکُونُ مَعَهُ عَصَا مُوسَی وَ خَاتَمُ سُلَیْمَانَ ذَاکَ الرَّابِعُ مِنْ وُلْدِی یُغَیِّبُهُ اللَّهُ فِی سِتْرِهِ مَا شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ یُظْهِرُهُ فَیَمْلَأُ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً.» 3
« من صاحب این امر هستم؛ اما آن صاحب الامری نیستم که زمین را- چنان که از ستم پر شده باشد- از عدل آکنده می سازد. راستی؛ چگونه من با این بدن فرتوت (که ناشی از سن زیاد است) می توانم قائم باشم؟
آری، آن به پاخیزنده چنان است که وقتی قیام کند، سن پیران و چهره جوانان را داراست. او بدنی نیرومند و پرقدرت دارد تا جایی که اگر به تنومندترین درخت روی زمین دست دراز کند، آن را از ریشه برکند و اگر بین کوه ها فریاد برآورد، صخره ها را متلاشی سازد. عصای موسی علیه السلام و انگشتر سلیمان علیه السلام همراه اوست. او چهارمین فرزند از نسل من است. خدا او را -تا زمانی که بخواهد- در حجاب خویش پنهان می گرداند. سپس او را ظاهر می فرماید و به وسیله او زمین را از عدل و داد مالامال می سازد؛ چنان که از ظلم و جور لبریز شده است.»3
مذهب شیعه نه تنها معتقد به دیرزستی امام است؛ بلکه معتقد به جوان زیستی ایشان است. روایات، این امر را به صراحت پیش بینی کرده اند. مشاهدات شیعیان و کسانی که در ایام غیبت به زیارت آن قطب عالم وجود نائل آمده اند نیز گواه این امر است. به عنوان نمونه، در حکایات شفا یافتن اسماعیل هرقلی4، تشرف شیخ حسن عراقی5، داستان جای گذاری حجرالاسود در سال 339 هجری قمری توسط وجود مقدس آن حضرت پس از به سرقت رفتن آن در پی حمله قرامطه به مسجدالحرام6 و تشرف ابوالحسین کاتب در نیمه دوم قرن چهارم هجری7 گزارش هایی از این واقعیت را مشاهده می کنیم.
لازمه غیبت طولانی حضرت مهدی علیه السلام، برخورداری ایشان از عمری طولانی است. هم چنین به انجام رسیدن قیام جهانی آن حضرت، ایجاب می کند که ایشان از نیرو و نشاط جوانی بهره مند باشند و از این روست که روایات بسیاری از این حقیقت یاد کرده اند که حضرت مهدی علیه السلام در سن پیران و سیمای جوانان قیام می فرماید. دوام جوانی در عین عمر طولانی ایشان از ویژگی های ممتاز ایشان و مایه امتیازشان از مدعیان و متمهدیان (مدعیان مهدویت) می باشد و محکی است که اهل دغل را سیه روی می کند.8
عموم مخالفان شیعه و به ویژه در زمان ما بهائیان، این ویژگی را دستاویز نموده و با انکار آن، شیعیان را به باد سرزنش و استهزاء گرفته اند. خلاصه بافته های آنان این است که: کهن سالی و جوان زیستی حضرت مهدی علیه السلام با موازین عقلی، قوانین طبیعی و نصوص آسمانی منافات دارد! ( ما به مدد بینش و دانش، در مطلبی جدا و مفصل گفتار بهائیان را نقد نموده و پاسخ می دهیم تا منصفان چه داوری کنند)

منابع
1. منتخب الاثر، ص 206 به نقل از کتاب کمال الدین و کتاب کفایه الاثر
2. بحارالانوار، ج 52، ص 285 و 322؛ منتخب الاثر، ص 221 و 285
3. بحارالانوار، ج 52، ص 322؛ کمال الدین، ص 376
4. کشف الغمه فی معرفه الائمه، ج 2، ص 493
5. لواقح الانوار فی طبقات الاخیار، ج 2، ص 139 چاپ مصر سال 1373 قمری
6. الخرایج و الجرایح، ج 1، ص 476
7. بحارالانوار، ج 51، ص 304 به نقل از دلائل الامامه طبری ص 551
8. هیچ یک از مدعیان و منسوبان به مهدویت، سنشان از 100 تجاوز نکرده است، از جمله، سید باب در سن 25 سالگی ادعای بابیت کرد و کمتر از 32 سال داشت که به دارش آویختند.